„Miłość i Medycyna. Antologia” (1864-2014)
48 par slajdów + fotoplastikon + mulaż
2014
Surrealistyczna wizja Bellmerowskiej cielesności i seksualności posłużyła jako punkt wyjścia do projektu o różnorodnym znakowaniu ciała. Oś konceptu stanowi mapa przestrzeni granicznych pomiędzy dyskursami miłości i medycyny. Śledztwo na temat ingerencji w autonomię ciała zostaje rozpięte na przestrzeni czasowej i regionalnej Górnego Śląska. Śląsk obnaża swoje ciała niechętnie, tylko podczas specjalnych okazji. Podglądanie ich jest zajęciem żmudnym i wymagającym, poprzedzone poszukiwaniem materiałów zachowanych w tekstach źródłowych i archiwach wizualnych, a także próbą rekonstrukcji wydarzeń. Kronika wypadków rozczytywana w perspektywie medycznej, archeologicznej, kryminalnej, wojennej i miłosnej tworzy kolekcję spojrzeń na terytorium ciała — ciała prawdziwego i sztucznego. Na antologię składają się indywidualne historie o różnym ciężarze. Jako doświadczenie pewnej wspólnoty, ujawnione jedna po drugiej, tworzą zamkniętą narrację przeznaczoną do zbiorowego a zarazem intymnego seansu.
Współpraca: Rafał Urbacki
—
Projekt powstał w ramach organizowanego wspólnie przez Fundację Imago Mundi i CSW Kronika w Bytomiu programu Projekt Metropolis.
—
Ewa Opałka, Największą plagą ludzkości jest miłość. Śląsk jako podejrzane ciało w wystawie Miłość i Medycyna. Antologia Patrycji Orzechowskiej, [w] Projekt Metropolis pod redakcją Stanisława Rukszy i Łukasza Trzcińskiego, Kraków–Bytom–Katowice 2015.
