Patrycja Orzechowska

^{fot. Andrzej Karmasz}

—

Patrycja Orzechowska — artystka wizualna, autorka książek artystycznych (KINDERTURNEN / MEDIUM / DEADLINE. Never Ending Story). Zajmuje się fotografią, kolażem, ceramiką, instalacją, grafiką użytkową, zbieractwem i filmem. Najbardziej lubi płodozmian. Absolwentka Wydziału Malarstwa i Grafiki, o kierunku grafika na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku oraz Interdyscyplinarnych Studiów Doktoranckich Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Wielokrotna stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Marszałka Województwa Pomorskiego i Prezydenta Miasta Gdańska. Jej prace były prezentowane na kilkudziesięciu wystawach indywidualnych i zbiorowych, znajdują się w kolekcjach prywatnych i publicznych, m.in.: Muzeum Sztuki w Łodzi, NOMUS Muzeum Narodowym w Gdańsku, Muzeum Żydów Polskich POLIN, Galerii Arsenał w Białymstoku i Gdańskiej Galerii Miejskiej. Założycielka wydawnictwa JAMI Issue. Mieszka i pracuje w Gdańsku.

Interesuje się choreografią ciała i wpisywaniem go w pewne struktury czy konstrukcje jako formą służącą zarówno próbie przywracania należytego porządku rzeczy na polu społecznym i rodzinnym jak też poszukiwaniu ładu w tkance miejskiej. Dlatego też w swojej praktyce często odwołuje się do różnych sztuk performatywnych, współpracując z tancerzami, gimnastyczkami i aktorami, tworzy prace z figurą ludzką jako głównym motywem. Ciała poddane przez nią niewinnej tresurze stają się uporządkowanymi kompozycjami o niepokojących kształtach. Swoją pracę traktuje jako pole eksperymentu i doświadczania, dlatego też oprócz czerpania z nauk psychologii czy socjologii chętnie sięga po ryzykowne praktyki i metody takie jak ustawienia hellingerowskie czy astrologię po to aby za ich pomocą stworzyć alternatywny teatralny lub domniemany obraz rzeczywistości postrzeganej z nowego punktu widzenia.

W swoich ostatnich realizacjach zajmuje się głównie OOO (ontologią zorientowaną na przedmiot) i relacją ludzie-przedmioty (Rzeczy, które się wycofują / Przytulmy to, co ciemne / Retrogradacja / Życie po życiu. Kto zmienia postać rzeczy? / Medium). Ta relacja często bywa obsesyjna, miłosna czy sentymentalna. Jednocześnie pracując na resztkach, na gotowych przedmiotach, na ludzkim ciele uprawia fizyczny i mentalny recykling. Pracując na archiwach wizualnych i robiąc kolaże ze starych gazet i książek (Zeitgeist MMXXI / Myśloformy / Monuments / Deadline. Never Ending Story / Kinderturnen / Miłość i Medycyna. Antologia / Greetings from Eternity), układając ciało niczym glinę (Studia Gimnastyczne / Sculptures just now! / Ustawienia. Ćwiczenia / Homebody), budując nowe formy i znaczenia na kolekcjach sklastrowanych przedmiotów (jeszcze bez tytułu (urny) / Ikebana / Retrogradacja / Ashes to Ashes / Kolekcjoner kości / Słońce w XII domu / Future Perfect / Szkielety / Ściana) wciąż ma do czynienia z fascynującą materialnością i piekłem rzeczy.